Każdy z nas zna kogoś kto pracował albo nadal pracuje za granicą, lub też sam wyjechał w poszukiwaniu szerszych perspektyw. Jeszcze do niedawna Polska była krajem, z którego głównie wyjeżdżano, dziś jednak stała się miejscem do którego w poszukiwaniu pracy napływają obcokrajowcy. Nasz kraj powoli staje się wielokulturowy, a to za sprawą spojrzenia na temat pracy za granicą z obu perspektyw. Nie jesteśmy już tylko mniej lub bardziej mile widzianymi gośćmi z obcym państwie, sami coraz częściej występujemy w roli gościnnych gospodarzy.
Czy warto wyjechać ze swojego kraju w poszukiwaniu pracy? Tak! I to z wielu powodów. Po pierwsze i pewnie najważniejsze ze względów finansowych – warto szukać miejsc, gdzie za tę samą pracę zostaniemy – często wielokrotnie – lepiej wynagrodzeni. Po drugie ze względów światopoglądowych i kulturowych – praca z ludźmi różnych narodowości, kultur i religii ubogaca, uczy tolerancji, otwiera na nowe znajomości – które często bywają również przydatne w podejmowaniu kolejnych prac. Po trzecie sprawia, że stajemy się odważniejsi – zmusza do wyjścia poza strefę dobrze znanych miejsc, zachowań, a także języka, motywuje do rozwoju osobistego!
Od wielu lat – my Polacy – wyjeżdżamy za granicę. Znamy przy tym reguły panujące w innych krajach i przestrzegamy ich. Podporządkowujemy się panującym w danym państwie obyczajom, używamy lokalnego języka, szanujemy styl życia i kulturę. Można przy tym odnieść wrażenie, że tego samego oczekujemy od obcokrajowców pojawiających się na naszym rynku pracy. Dziś nikogo nie dziwi już ogłoszenie, w którym jest oferowana praca dla Ukraińców, jednak chcemy natomiast, aby w naszym kraju, przestrzegali oni naszych zasad. Chętnie współpracujemy z obcokrajowcami, z ciekawością słuchamy opowieści o ich krajach, ekscytuje nas ich poznawanie. To dobry znak dla nas jako części nowoczesnej Europy. W atmosferze wzajemnego szacunku możemy przecież osiągnąć znacznie więcej.
